"To był ten moment, kiedy znów poczułam się przy nim tak dobrze. Snułam plany...."

Newer posts are loading.

You are at the newest post.
Click here to check if anything new just came in.

“
To był ten moment, kiedy znów poczułam się przy nim tak dobrze. Snułam plany.
Parzę mu rano kawę z ekspresu i podaję do łóżka. Studiuję książki kucharskie i uczę się piec dla niego ciasta, bo wiem, że lubi. I chociaż nie umiem, to się nauczę. Dla niego. Będę do niego dzwonić, że jestem na tym i tamtym skrzyżowaniu, że świeci mi się ta i tamta kontrolka, że mam mało benzyny albo, że przebiła mi się właśnie opona. I on wtedy przyjedzie.
Będę się żalić na podłą sytuację w pracy, na wredną szefową a on mnie wtedy utuli i powie – nie martw się, wszystko się przecież ułoży.

Zaszaleję na imprezie z koleżankami, męcząc się później okrutnie czkawką, która mnie dopadnie i potrzyma do późnej nocy. On mnie wtedy odbierze z centrum, położy do łóżka, ubierze w piżamę i powie – ładnie narozrabiałaś, głuptasie.

Będę płakać, że znów nie mieszczę się w tamte spodnie, te ulubione, że się nie dopinam, a on się uśmiechnie, bo kocha mnie taką, jaką jestem.

Po prostu. Zwyczajnie.

Wszystkie powyższe sytuacje miały miejsce.

Wszystkie, poza jedną, istotną, ważną. W żadnej z nich nie było go przy mnie…
”

— "Weź mnie. Tu i teraz."

Reposted from